[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Se vi donacos al mi 20 stelojn, mi montros al vi, kie oni
operaciis min pri apendicito.
Salivumante pro voluptemo, la maljunulo tuj donas al ÿi la
20 stelojn. xi tiras lin en apudan dezertan straton, montras al
li domon kaj forkuras, ridante:
Jen en tiu kliniko oni min operaciis.
Estro ne malsatas
Riçulo invitis junan laboristinon de sia fabriko al vesperman-
¸o en luksa restoracio. Jam de longe li amindumas la beluli-
non, kaj li esperas, ke nun venis la ÿanco konkeri ÿin.
Çetable la malriça laboristino mendas çiujn plej multekos-
tajn man¸aîojn: kaviaron, palinuron, alaûdan hepataîon,
çampanon&
Kun iom malmodesta tono la riçulo diras al ÿi:
Vi verÿajne ne man¸as ofte tiajn aîojn en via familio.
Jes, sed en mia familio neniu volas kuÿi kun mi.
En Heroldo de Bervalo aperis anonceto: Luebla al fraûlo luk-
sa apartamento kun marmora bançambro, televidilo, telefo-
no, k.t.p.
Malgraû la tre alta prezo iu sinjoro sonorigas çe la indiki-
ta adreso. La pordon malfermas bela virino tute nuda. La
fraûlo, mirante, demandas:
141
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Kiu vi estas?
K.t.p.
Diligenta kolegaro
Virino estas graveda. xi baldaû havos sian dekduan infanon.
La kuracisto, balancante la kapon, demandas ÿin:
Çu via edzo do ne estas singarda?
Li estas, sed la aliaj ne.
Funebra parolado
Vidvo ploregas dum enterigo de sia edzino. La larmoj fluas
neelçerpeble. Liajn amikojn emociegas tia çagreno. Ili provas
konsoli lin:
Tio estas terura, kompreneble. Sed estu kura¸a. Pripen-
su, ke post jaro aû du vi eble renkontos alian virinon.
Jes, post jaro aû du! Sed kion mi faru hodiaû vespere?
Virino konati¸is kun eta çino. Li invitas ÿin en sian lo¸ejon,
promesante eksterordinarajn ¸uojn. La ¸uema virino vespe-
re vizitas la etan çinon, kaj efektive li montras sin en la lito
vera eksperto. Post iom da tempo li diras: Atendu momen-
ton kaj malaperas sur la liton. Kiam li revenas, li denove su-
perÿutas ÿin per nekredeblaj amorfantazioj. Poste li diras:
Atendu momenton kaj malaperas sub la liton. Kiam li rev-
enas, la virino miras, ke li estas kapabla doni al ÿi ankoraû
tiom da karnaj plezuroj. xi deziras scii, kiun rimedon li uzas,
kaj, kiam li diras: Atendu momenton , ÿi rigardas sub la liton
kaj malkovras tie & sep etajn çinojn.
142
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Kvarpieda kamarado
De sur sia balkono junaj geedzoj observas spektaklon. ¯uste
antaû sia domo ili vidas gehundojn, kiuj kopulacias laû la ku-
tima hunda maniero. La juna viro flustras al sia emociita ed-
zino:
Ankaû tion mi ÿatus fari kun vi.
La juna edzino ribelas:
Fi! Hontu. Ni ne estas bestoj.
Tio tamen estus certe agrabla.
Komence mi devas priparoli tion kun mia panjo.
En la sekva tago la konsultita patrino konsilas al sia filino:
Çiel plaçu al via edzo. Faru çion, kion li petas de vi.
Vespere la juna viro demandas sian edzinon:
Nu, çu via patrino samopinias kun mi?
Jes. Mi do akceptas fari tion, kiel vi deziras. Sed, mi pete-
gas vin, pro la najbaroj prefere ne sur nia trotuaro.
La tempo çiam malkaÿas la veron
Diru al mi, Baniko, çu vi memoras pri nia voja¸o antaû ses
monatoj.
Jes, Kruko, mi memoras.
Ni pasigis nokton en kastelo, çe riça vidvino, kaj vi pos-
te neniam diris al mi, ke vi profitis la okazon, por kuÿi kun la
vidvino.
Jes, mi konfesas, ke mi tiam ¸uis agrablan nokton.
Mi îus ricevis leteron de ÿia notario. Mi ÿatus scii, kial vi
diris al ÿi, ke vi nomi¸as Kruko.
Pardonu, amiko. Mi ne pensis, ke tio havos sekvojn.
143
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Mi pardonas tiom pli, ke la vidvino mortis kaj postlasis al
mi sian tutan heredaîon.
En tolaîo virino vidi¸as
Sinjorino Kruko rimarkas, ke la servistino metas çiutage
mamzonon en la lesivotajn tolaîojn.
Laûdinda estas ja la higieno, sed çu al vi ne ÿajnas, ke via
puremo estas troa? Eç mia filino ne ÿan¸as tiom ofte la mam-
zonon.
Eble, sinjorino, sed la fianço de fraûlino Kruko estas ad-
vokato. Mia amiko estas karbovendisto.
Vivu longe kaj en sano çiu akademiano
Maljuna akademiano profitas internacian kongreson por vi-
ziti junan kongresaninon en ties hotelçambro. Bedaûrinde lia
a¸o malhelpas lin atingi la necesan potencon, por kontenti-
gi ÿin.
Malpacience ÿi murmuras:
Mia korpo estas tamen bele. Rigardu do, kiel çarme estas
mia brusto. Çu vi ne trovas mian ventron rave? Ha! mi dezi-
regas, ke vi igu min feliçe.
Per çagrena voço la akademiano demandas:
Kial tiu uzaço de la e-vorto?
Pro la e-fiko!
xlosilo uzata ruston ne konas
En la jaro 1292 okazis la naûa kruca militiro. Antaû ol forla-
144
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
si sian bervalan kastelon, la grafo Baniko la IIIa venigis sian
vasalon Kruko kaj diris al li:
Kara barono Kruko, mi fidas al vi. Jen la ÿlosilo de la ças-
tozono, kiu devigos mian edzinon resti fidela ¸is mia reveno.
Îuru al mi, ke vi respektos la honoron de la grafino.
Mi îuras.
Kun laûtaj fanfaroj kaj flirtantaj standardoj Baniko la IIIa
ekrajdis al Jerusalemo. Li estis apenaû du mejlojn for de Ber-
valo, kiam vidis la baronon Kruko algalopi ÿvitante kaj krian-
te:
Haltu, grafa moÿto, haltu! Vi donis al mi ne¸ustan ÿlosi-
lon.
Virbovo, trovinte ganton sur herbejo, galante demandas be-
lan bovinon:
Fraûlino, çu vi perdis vian mamzonon?
Maljuna fraûlino adoptis miksrasan hundon nomitan Vilpu-
gulo. Çar ÿi estas tre pia, ÿi kutimi¸is konduki la hundon çi-
udimançe en la pre¸ejon. Tio kompreneble ne plaças al la
aliaj paroÛanoj, kaj delegacio da bigotinoj intervenas çe la
pastro.
Sinjoro paroÛestro, ne decas, ke hundo eniru pre¸ejon.
Estas des pli sakrilegie, ke tiu hundaço nomi¸as (ni apenaû
kura¸as prononci la nomon) Vilpugulo.
La paroÛestro petas la mastrinon de Vilpugulo de nun lasi
la hundon hejme. La maljuna fraûlino malvolonte akceptas.
Sekvadimançe çio estas en ordo, kaj neniu hundo ¸enas la
Diservon. La piularo aûskultas kortuÿan predikon. Ve! Vilpu-
gulo sukcesis forkuri el la domo, kaj meze de la prediko ¸i
145
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
puÿas la pordon de la pre¸ejo. Per emocia voço la pastro ¸u-
ste prilaboras la animojn de sia zorgataro:
Gefratoj, çiu el vi, kiu estas & (li ekvidas la hundon) Vil-
pugulo, tuj eliru el la domo de Dio!
La çeestantoj obeeme ekstaras kaj direkti¸as al la elirejo. La
pastro tute ne komprenas. Li forlasas la predikse¸on kaj ku-
ras en la navon. Nur la maljuna fraûlino restis sur sia loko.
Fraûlino, fraûlino, kio okazas?
xi balbutas per kapreska voço:
Sinjoro paroÛestro, hodiaû matene defalis la lasta haro de
mia pugo.
Fluidaîo sen difino&
Avarulo devas analizigi sian urinon. Çar la prezo de tia ekza-
meno ÿajnas al li tre alta, li decidas, ke la tuta familio profi-
tu la analizon, kaj portas al la apoteko botelon da opa likvaîo.
Kompreneble la apotekisto tuj rimarkas la trompon de la
avarulo, kaj kiam tiu revenas por informi¸i pri sia sanstato, la
apotekisto deklaras:
Sinjoro, vi havas sifilison, via bopatrino ikteron, via filo
blenoragion, via filino estas graveda, via katino seksardas kaj
via edzino same.
Antaû la rekrutekzameno soldati¸ontoj staras nudaj. Subite
militista kuracisto proksimi¸as al junulo, kies peniso mont-
ras egan eksciton kaj kolere blekas:
Porko, hontu! Çu vi ne povas stari normale kiel viaj kama-
radoj?
Mi ÿatus, pepas la virineska rekruto. sed vi devas
unue elirigi la junan blondan leûtenanton.
146
KRUKO KAJ BANIKO
eLIBRO
Li estas tiel dika, ke li ne povas trairi
tra nia mallar¸a pordo
Infanoj eliras el la lernejo kaj diskuras. Antaû la pordo staras
dikventra viro. Instruistino proksimi¸as al li kaj demandas:
Çu vi atendas infanon?
Ne, mi estas hidropsulo.
Ne ekzistas en komerco amikeco nek ÿerco
Kruko ricevas de Baniko komercleteron, en kiu li trovas tri-
dek sep tajperarojn. ¯oje li prenas sian çapelon, dirante:
Mi tuj vizitu lin. Li certe îus dungis novan amorvekan se-
kretariinon.
Esprimo de sentoj
[ Pobierz całość w formacie PDF ]