[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Och, jeżeli chodzi o gniew, to jestem dziś
zupełnie spokojna  zapewniła go
z wyższością.  A mój stosunek do ciebie jest&
obojętny.
 Czyżby?  zapytał, po czym odrzucił
kapelusz, podszedł do niej, zagarnął ją
w ramiona i pocałował.
A ona natychmiast mu się poddała. Jej
ramiona objęły go za szyję. A wargi rozchyliły
się, odwzajemniając pocałunek.
 Pragniesz mnie, Amy  wyszeptał,
odrywając na chwilę usta od jej ust. 
Pragniesz mnie, pomimo że jestem takim
nicponiem. Nie udawaj, że jest inaczej.
 Kim jesteś, by mi mówić, jak mam
postępować?
Zraniona duma kazała jej wyzwolić się z jego
ramion. Następnie szybko się cofnęła za
krzesła.
 Jestem człowiekiem, który cię pokochał 
odrzekł.
 Och, nie zaczynaj znowu. Nigdy mnie nie
kochałeś. Niemożliwe, żebyś mnie kochał.
 Mówisz tak dlatego, że sama nie czujesz
się warta miłości?
 Co takiego?  żachnęła się.  Nie wiem, co
masz na myśli.
Zmrużył oczy.
 A ja sądzę, że wiesz. Wiesz doskonale.
Wiem, że uważasz się za niewartą miłości, bo
sam mam podobne zdanie o sobie. I wiem,
skąd to się bierze. Otóż bierze się to stąd, że,
podobnie jak ja, musiałaś udowadniać swoim
rodzicom, że jesteś coś warta. Starałaś się
sprostać ich wygórowanym wymaganiom. I nie
zdziwiłbym się wcale, gdybym się dowiedział,
że od czasu, gdy się rozstaliśmy, żyłaś
w otoczeniu ludzi, którzy cię oceniali
w oparciu o kryteria całkiem różne od tych,
które liczą się dla ciebie.
Zabrakło jej na chwilę tchu. Jak zdołał
odkryć wszystkie moje sekrety?  zastanowiła
się.
Nie miała więc wyjścia  musiała się odegrać
 i sięgnęła po najokrutniejszą broń, jaką miała
do dyspozycji.
 Posłuchaj, Nathanie  syknęła.  Sam
nazwałeś się nicponiem i dlatego nie mogę
brać poważnie żadnego twojego słowa.
Sprawiłeś, że się w tobie zakochałam, a potem
uznałeś, że nie jestem dla ciebie
wystarczająco dobra. A teraz, kiedy cały świat
zobaczył, jakim okropnym potrafisz być
mężem, oświadczasz się&
 Już ci powiedziałem  przerwał jej  że
zerwałem z tobą nie dlatego, że nie byłaś
wystarczająco dobra! Nie usprawiedliwiaj się
w ten sposób. Wyznałem ci moje największe
przewinienie, wyznałem coś, czego najbardziej
się wstydzę.
Podszedł do krzesła bardzo blisko, tak że
kolanami dotknął jego miękkiego siedziska.
Amethyst chwyciła nerwowo oparcie.
 A co do oskarżenia, że byłem okropnym
mężem, to pozwól, że opowiem ci o moim
pierwszym małżeństwie, dobrze? Kiedy się
ożeniłem, przestałem dbać o to, co się ze mną
dzieje. Moja przyszłość wydawała mi się
pustką. Tak, pustką po marzeniach
o małżeństwie z tobą. Ojciec przekonywał
mnie, że nie potrafię prawidłowo pokierować
swoim życiem i że lepiej będzie, jeżeli on to
zrobi. Uwierzyłem mu. Pomyślałem, że
zakochując się w tobie, popełniłem wielki
życiowy błąd. I że teraz powinienem zrobić
dwie rzeczy. Po pierwsze, koniecznie pogodzić
się z ojcem, podporządkować jego planom
i spowodować, by był ze mnie dumny. Po
drugie, zranić ciebie tak, jak ty zraniłaś mnie.
Poprzez małżeństwo z Lucastą osiągnąłem oba
te cele.
Amethyst wzdrygnęła się. Wiedziała, że tak
było. Wiedziała, że robił, co tylko mógł, żeby
ją zranić. %7łe nie był kimś, kto nadstawia drugi
policzek.
Podobnie jak ona sama. Czyż nie
wypowiedziała przed chwilą słów, które miały
go zranić? Nathan tymczasem kontynuował:
 Ojciec wybrał dla mnie Lucastę, bo była
inteligentna i ambitna. No i oczywiście dobrze
skoligacona. Dla każdego z moich braci
wybrał na żonę identyczną kobietę. Kogoś, kto
może pomóc piąć się w górę po szczeblach
kariery. Freddy ego ożenił z córką
arcybiskupa natychmiast po tym, jak Freddy
postanowił przyjąć święcenia. A Berty, gdy
wybrał karierę wojskową, dostał natychmiast
za żonę wnuczkę hrabiego generała. Co do
mnie, to rodzina zadecydowała, że zostanę
politykiem, choć nie zdradzałem żadnych
inklinacji ku temu. Moje plany czy potrzeby
zupełnie się dla nich nie liczyły.  Znowu
westchnął i przeczesał dłonią włosy:  Ironia
losu polega na tym, że początkowo myślałem,
że okazuje w ten sposób wiarę we mnie.
Prawda była jednak inna. Ową wiarę pokładał
w Lucaście. Sądził, że ona spowoduje, że ja 
tak nieudolny i niekompetentny  odniosę
jednak sukces. A ona naprawdę była ambitna.
Chciała, bym wspiął się na sam szczyt.
Każdymi metodami. Podczas gdy ja&
 Podczas gdy ty chciałeś działać uczciwie 
wpadła mu w słowo.
Prychnął, po czym mówił dalej:
 Chciała, żebym głosował tak, jak mi każą.
Wpadła w furię, kiedy się przekonała, że nie
jestem tym rozkojarzonym leniem, którym, jak
obiecywał mój ojciec, będzie mogła z łatwością
kierować. A oprzytomniałem niedługo po [ Pobierz całość w formacie PDF ]